Kun je van tevoren vergeven?
Van tevoren vergeven. Morgenvroeg heb ik een gesprek met een organisatie waar ik eerder mee van doen had. Ik vond dat niet een prettige organisatie omdat ze niet met mijn ideeën mee wilden denken, maar star vast hielden aan hun ideeën. Nu word ik min of meer gedwongen om met hun samen te werken aangezien de gemeente heeft bedacht dat we allemaal onderaannemers moeten worden van hun. Ze belden vandaag voor een afspraak en ik voelde de weerzin al opkomen.
Wat zijn je vooroordelen?
Voor het gesprek in gaan en dan al weerzin voelen is niet bevorderend voor een prettig gesprek. Ik wil ze neutraal aanhoren en mijn punten duidelijk naar voren brengen.
Wat zijn je beperkende gedachten?
Dit moet ook kunnen zonder de beperkende gedachten met de gevoelens die daar aan hangen. Eigenlijk ben ik zelf bevooroordeeld en star. Ik ga ervan uit dat zij nog steeds zo star zijn als 5 jaar terug toen ik het eerste gesprek met hen had.
En kun je die loslaten zodat je van tevoren kunt vergeven?
Kan ik die gedachten en gevoelens waarvan ik verwacht dat die morgen sterker worden van te voren al los laten? Kan ik van tevoren al vergeven? Zal dat lukken met de loslaatstappen die ik heb bedacht? Ik weet precies wat ik moet doen en ga het proberen. Mijn interne criticus laat ik helemaal los gaan, ik ga mild worden en ik ga het omdraaien. (pauze waarin ik mijn stappen even probeer)
Het loslaten van je vooroordelen zorgen ervoor dat je kunt luisteren naar de ander.
En ja, ik voel me goed. Ik ga ervan uit dat ik nu neutraal naar hun kan luisteren, mijn vragen helder heb, mijn voorstellen kan doen en dan een keuze maken of ik met hun wil samenwerken of niet . Op deze manier kunnen we gewoon door èèn deur en wie weet hebben ze in de toekomst nog leuke ideeën om beter samen te werken. Ik wil niet gelijk alle deuren dicht gooien en op deze manier ga ik dat ook niet doen.
Wat zijn jouw beperkende gedachten?
Wat er gebeurde was dat ik een starre aanname had over hun, dat ze niet een prettige organisatie waren om mee samen te werken, en nu sta ik open voor hun verhaal en kan ik in alle eerlijkheid beoordelen of ze nog steeds star zijn of dat er bij hun ook veranderingen tot stand zijn gekomen en ze nu open staan voor nieuwe ideeën. Dus het van tevoren vergeven en loslaten werkt. En nu op naar het gesprek morgen om half negen. Ik heb er nu al zin in.